නුඹේ උරමත හිස තියා
හිතේ බර කඳුළුකට මුහු කර
නුඹෙ උරමත තවරන්න
නුඹ මට අවැසිම කාලයයි
මහා වේගෙන් ගමන් යන
වෙහෙස දැනෙනා නිමේෂෙක
නුඹේ උර මත හිස තියන් මට
ගිමන් හරිනට අවැසිම කාලයයි
හොරෙන් හෙලනා කඳුළුට
හෙමින් සමු දී හරවා හරින්නට
නුඹේ උර මට අවැසිම කාලයයි මේ
කඳුළු බර මේ හිතට
තාමත් ඉස්සර වාගේම
නුඹට මම ආදරේ වග
කියන්නට අවැසිම කාලයයි
නුඹේ උණුසුම් දෑතේ එල්ලි
ඈතකට පිය මැනලා යන්නට
මට අවැසි මේ කාලයයි
හෙමින් සිප මගේ නලලත
තාම නුඹ ආදරේ වග
පසක් කර මා තුරුලටම ගන්නට
මේ අවැසිම කාලයයි...
෴ආදරණීය මල්෴
No comments:
Post a Comment