නොනවතවා වැටෙන මහ වැස්ස
කියන්නේ ජීවිතය තවත්
බර වැඩි වග
හැල්මේ දුවන්නට ඉඩ හසර ඇහිරෙන කොට

තෙමිගෙන කපුටන් ගානට
කුඩයකින් ඇති වැඩක් නැති
කිටි කිටියේ හිර වෙච්ච බසයට පැන්නේ
ජීවිතය තියාලා පරදුවට

තෙමුන ඇඳුමෙන් අස්සේ
ඉන්නේ තව ගැහැණියක්
මඟ බලා ඉන්න පොඩි වුන් සිප ගන්න
ඇස් යටින් බල බලා
තෙමි නැහැවුන ඇඟ දිහා
එපා ගිනි ගන්න හිතවත

ජීව්තේ කටුක බර
උහුලන්නේ දරාගෙන
වැස්ස නුඹටත් මදිද
අපේ ගින්න තාමත්
බුර බුරා ඇවිලෙන..

෴ආදරණීය මල්෴

සමහර විට ආදරේ නිසාම වෙන්නැති
නොකියා කියද්දි යන්න කියලා
දරාගෙන් හිටියේ නොගොසින්ම

ඒත් ආපහු හැරිලා බලද්දි
මට හිතෙනවා මම ඇයි
ඔයා ලඟ නැවතුනේ කියලා
ආදරේ නිසා වෙන්න ඇති...

තාමත් ඉඳ හිටක කොහෙන්දො
ඔයාගේ කට හඬ ඇහෙද්දි
මම ගැස්සෙන්නේ
ආදරේ නිසා වෙන්න ඇති

ඔයා ලඟ නැති එක පුදුම හැඟිමක් වුනත්
මම තාමත් උත්සහ කරන්⁣නේ
අපේ හමුවීම වගේම
වෙන් වීමත් හීනයක් කියලා
හිතන්න විතරමයි ....

 ෴ආදරණීය මල්෴

මඟුල් පිංතූරයක් නැතත්
හැමදාම අළුත් වෙන ආදරයක්
අපිට තියෙනවා හැමදාම

මාල තැලි වලට අයිතිවාසිකම් නොකිවට
ඔයා මගේ හිත පුරෝලා තිබ්බෙම ආදරේ

මට කිසිම නෑයෙක් නැති කොට
මට කිසිම අඩුවක් දැනෙන්න
මොහොතක්වත් දුන් නැ ඔයා

අම්මා තාත්තා නොහඳුනන
තනි වෙච්ච ලොකේට උරුම කම් කීව
නිල් මොණර කොල වලට
විකිනෙන්න නොදි
මාව බේරගෙන එනකොටත්
මට යන්න තැනක් නැති කොට
ඒත් ආපහු හැරෙද්දි මාව
නවත්ත ගත්තේ ඔයා

එදා ඉඳලා අද වෙනකල්ම
හැමදේම අහිමි කරගෙන
මටත් දරුවන්ටත් ජිවිතේ
දරාගෙන හුස්ම දෙන්නෙත් ඔයා

ආදරේ උතුරන  ඔය ඇස් ගාව
මගේ හිත හැමදාමත් ණය ගැති
මට දෙන මේ ආදරේ මිලක් නැති...

෴ආදරණීය මල්෴

තුඩ තුඩ හඬ නඟා
අනෙකාගෙ දොස් පරොස්
හිතින් මවා ගෙන
වඩා ඔද තමුන් හරියැයි
නොදැන හරි යමක්
දොඩයි වරු ගණන්
තමන්ටත් වැඩක් නැති
අනුන්ටත් වැඩක් නැති
තොසා කිවත් ඕපාදූපයන්
නොහදුනනා තම දොසා
මෙවන් මිනිසුන් කෙරෙන් ඇත්තෙ
අනුන් සිත් බිඳින
විස දලක්මැයි

෴ආදරණීය මල්෴

හතකටත් වඩා කිරි කල
හැමොටම දුන්න
කුස වැදු දරුවටත් විටක එය නැති⁣ වෙච්ච
තෙවෙනි දරු ගැබ බර දරන්
යන්නෙ පෝරකයට මස් වැද්දො ගෙල සිඳින

ටිකක්වත් අනුකම්පාවක් නැති
කුමට යදිනවද ජීවිතය උන් ගාව
තවත් උන් හඬ තලන කොට
උන්ට ඒ නෑසිච්ච

කුස ඇතුලේ දඟලනා මයේ කිරි පුතුනි
නොයැද ඉඳපන් ජීවිතය අපිට තහනම් ඉල්ලන්න ජීවිතය

යන ගමන එකට යමු බය නොවි ඔහොමම ඉන්න
ආයෙමත් කිසිදාක ඉපැදෙන්නේ නැතිව ඉමු
කෙලෙහි ගුණ නොදන්නා
මිනිස්සුගේ ඇස් ගාව..

෴ආදරණීය මල්෴