සංසුන්ම සිතිවිලි ..

බස් එකේ කවුළු වලින් කම්මුල් තදින්ම සිප ගෙන එන හීතල හුළඟට ආදරේ කරන්න හිතෙන මොහොතක්..කොයි තරම් හීතල වුණත් මුළු ඇඟේම දැවටෙන ඒ හුළං පාර ඇස් දෙක පියාගෙනම විඳින්න හිතෙන මොහොතක්.....එකමෙක තප්පරයක්වත් ඒ හැඟිමෙන් මිදෙන්න නොහිතෙන මොහොතක්....හීන් වැස්සකුත් ඒ එක්කම....ඒත් ඇස් පියා ගෙනම ඒ මොහොත විඳිමි....

හන්තානට පායන හඳ
ලස්සනයිද බලන්න
මා නොදකින ඒ පුර හඳ
ඔබට හැකිය දකින්න....

ඒ සිංදුව ඇහෙනවා ඒ මොහොතෙම....මම වැඩියෙන්ම සම වැදුන මොහොතේදි.....⁣ආසම කරන සිංදුවක්....ආසම කරන බර කට හඬ...වෙනදාටත් වැඩිය ඕන කමින් එ් සිංදුව මගේම කර ගන්න උත්සහ කරපු තරම්...ඇස් දෙක පියාගෙනම..ඒක හාවනාවක්.....මට ඇත්තටම හිතුනා ඒ සිංදුව අස්සේ ඉන්නේ මහ ඉරිසියාකාර පෙම්වතෙක් කියලා....එහෙම ලේසියෙන් මහවැලියට දාලා අමතක කරන්න බැරි මතක ගොඩක් ඒ සිංදුවේ හැම වචනෙකම තියෙනවා.....

කිසිම හැල හොල්මනක් නැතිව තවත් ඇස් පියා ගත්තා...

හන්තාන කඳුපෙල සඳට ආ වඩා
සරසවියට පිණි පොදක් වැටෙනවා
මගේ හද මැදුරට අඳුර ගලනවා
බට්ටිච්චෙක් මගේ දුකට හඬනවා...

ඊළඟට ඇහෙන සිංදුව....කිසිම සම්බන්ධකමක් නැතත් හිත නැවතුන සිංදුවක් භද්‍ර ජීගේ....ඒත් ඒ මොහොත තනි කමක් හිතට දැනුන මොහොතක්..කාගේ හො අඩුවක් දැනුන මොහොතක්.....අපැහැදිලි රූපයක් ඇස් අස්සේ ඇ⁣ඳෙන්න ගත්තා....පැහැදිලි කර ගන්න තරම් ඉස් පාසුවක් නැහැ...මොකද ඊළඟ මොහොත ඇස් තෙත් වෙන මොහොතක් වෙයි කියන බය තදින්ම හිත දන්න නිසා....හිතන්න වැස්ස දවසක හීතලම ඔබට මේ සිංදුත් එක්ක මොහොතක් ඔබේ හදවත ස්පර්ශ කරන්න ලැබුණොත්.....මේ හදවත හරි උණුසුම් ඒකේ දෙකක් නැ......

සමුගෙන යන්න ලෝබ වුණත් සමු ගත යුතුම මොහොතක අකමැත්තෙන් සමු දුන් මොහොතක්...හිතේ ගොඩක් දේවල් තියාගෙන...ඊළඟ මොහොතේ අකුරු කරන්න...මුළු හිතම නිවෙන බව දන්නවා...ඒ නිවුනේ ඔබෙන් වගත් දන්නවා.....

#ආදරණීය_මල්

#ජීවිතේ සමහර තැන් හරි පුදුමයි.... හමු වීම් මඟ හැරිම්..සමු ගැනීම්...හිත් රිදවීම් ...හිනාවල්..සතුට..දුක ..කඳුළු වගේ තවත් දේවල් එක්ක ගලන් යනවා.....

#අතීතය_ගුරුවරයෙක්මැයි කියන එක නම් මම අදහන ධර්මයක්...උගත් පාඩම් එක්ක මංපෙත් හෙලි පෙහෙලි කරන් තමා යන ගමන යන්න ඕන....අමතක කරන්න බැරි අතීත සටහන් එක්ක හූල්ල හූල්ල ඉන්න නැතිව අතැ හැරීම කියන තැන ඉඳලා ⁣හොඳ විදිහට ජීවිතේ හදා ගත්ත හැකි..

එක එක කාල වලදි අපිට විවිධාකාර මිනිස්සු මුණ ගැහෙනවා...අපිට ඇසුරු කරන්න සිද්ධ වෙනවා....උගත් පාඩම් වලින් නුවණ පෙර දැරි කර ගෙන මේ අයත් එක්ක ගණු දෙනු කරන්න පුළුවන් .....

සමහර තැන් වලදි අපිට මඟැරුන අපිව මඟැරලා ගියපු  අය ආපහු ඒවි...සමහර විට අර සුපුරුදු හිතේෂිවන්තකමින්ම.....නැත්නම් ඒකේ අනික් පැත්ත වෙන්නත් පුළුවන් ....ඒත් තේරුම් ගන්න පුළුවන් වෙන්න ඕන මේ අය එන්නේ හොඳට නරකටද කියලා....සමහර විට බ්‍ඳිලා ගියපු බැඳිම් නැවත ඇති කර ගැනිමේ අභිප්‍රායම වෙන්න පුළුවන් ....

සමහර අය එනවා උදව්වක් කර ගන්නම ඕන වුණාම...ජීවිතේට කොහොමද සැප සනීප කියලා අහන් නැති අය වෙන්නත් පුළුවන් ...වැඩක් කර ගන්න ඕන වුණාම ආත්මාර්ථකාමීකමින්ම මතක් කරනවා...කිසිම පැකිලිමක් නැතිවම උදව් බලාපොරොත්තු වෙනවා....

ජීවත් වෙන්නේ ටික කාලයයි......ඒ ටික කාලේ හොඳ විදිහට ජීවත් වෙන්න ඕන.....ප්‍රිය මනාප විදිහට...ජීවත් වෙන්න ඕන දැනෙන්න.....ඒනිසා ජීවත් වෙන්න දැනෙන්න ....

#ආදරණීය_මල්

#තාත්තෙක්ගේ ඇස් දෙකක් කියන්නෙම නිල් පාටට දිලිසෙන තරු දෙකක්....ඒ ඇස් දෙකෙන් තමා දුවගේ ඇස් දෙකටත් එළියක් දෙන්නේ....

#තාත්තෙක්ගේ හිනාවක් කියන්නෙම ආදරය..කරුණාව ..ආරක්ෂාව පිරුන තැනක්....අන්න ඒ හැමදේකින්ම තමා දේදුන්නක් වගේ දුවෙක්ගේ මූණට එළිය වැටෙන්නේ....

ඒ හැමදේකින්ම තමා මහ පවුරකින් වට වුණා වගේ දුවෙක්ව රැකෙන්නේත්....තාත්තාගේ හදවතේ සිසිලසින් තමා දුවෙක් ලෝකය දකින්නේ.....ආදරය ඉගෙන ගන්නේ...කරුණාව ඉගෙන ගන්නේ...

#තාත්තෙක් කියන්නෙම අහසක්..දුවෙක්ගේ ලෝකයක්ම රකින....



#මල්

#කොල්ලැම්මා ආච්චි නිවන් ගිහින් දැන් ගොඩක් දවස්....⁣ඉස්සර අවුරුදු කාලෙ ලං වෙද්දි අපේ ගෙදර කැවුම් හදන්න ආව ආච්චි #කොල්ලැම්මා ආච්චි....එයා කවමදාවත් අපේ අම්මාගේ වචනයක් අහක දැම්මේ නැ....පණිවිඩේ ලැබුණාද එයා හරියටම ඒ දවසේ අපේ ගෙදර....එයාට බැරි වෙනකල්ම එයා අපේ ගෙදර ආවා....

#කොල්ලැම්මා ආච්චි මට නම් හරිම වීරවරයක්..එයාට හැම කෑමක්ම හදන්න පුළුවන්නේ රසට ....ඒක පුදුම හාස්මක් ඒ කාලේ මට හිතුනේ එහෙම.....එයා හරි මිටියි..සුදුම සුදු පාට කොන්ඩේ එයා ගෙඩියක් බැඳලා හිටියේ හැම තිස්සෙම...ඉස්සරහ දත් ඇන්දම ඉස්සරහට ඇවිත්....කළුම කළු පාට එයාව පුංචි කාලේ මට පුදුම ලස්සනයි කියලා හිතුනේ.....තාම මට මතකයි..ඇත්තටම එයා හැබැ ලස්සනයි ...රෙද්දයි හැට්ටෙයි ඇඳලා...පුදුම කඩිසරකමක් තිබ්බා එයාගේ ..."චූටි බේබි" ,කියලා ආදරෙන් කතා කරද්දි පුංචි මගේ හිතම පිරෙනවා...

මට ප⁣ස්සේ කාලෙක හිතුනෙම එයාගේ නම මොකද්ද කියලා..උප්පැන්නේ තියෙන්නෙත් ඒ නමද....පස්සෙදි මම හිතුනේ මෙහෙම....එයාට හිටියේ එකම පුතයි දරුකමට....කොල්ලැයේ+ අම්මා #කොල්ලැම්මා වෙන්ට ඇති කියලා මම හිතා ගත්තා....මොකද පංඩිතකමට ගිහින් අපේ අ⁣ම්මගේ දෙක තුන අහගන්නත් වෙනවා ඒ පාර....

#කොල්ලැම්මා ආච්චි අපේ ගෙදරට එන්නේ ඉර එනකොටම....මට හිතුනෙම එයා උදෑසන කොටසක් කියලා....ඒ තරම් එයා මගේ අස් දෙකට ප්‍රියයි...ඒ ආවම ඉස්සෙල්ලාම උදෙට කාලා කහට කෝප්පයක් බොනවා...එයාට ඉතිං වැඩ පටන් ගත්තම කෑමත් ඕන නැ...කහටම තමා...

එයා වැඩ පටන් ගන්නවා පිලවෙලට...පියවරෙන් පියවර පිලිවෙලට...කිසිම තැනක් අපිරිසිදු කර ගන්නැ....එළියෙන් එයාම හදා ගන්නවා එයාට ඕන විදිහට ලිපක්...අපි ඕන කරන ගල් හොයා දෙනවා....හැබැයි එයා කොන්ඩ කැවුම් හදන්න එයාගෙම පුංචි භූමිතෙල් ලිපක් අරන් එනවා..කොකිස් අච්චුව...කූර පවා එයා අරන් එනවා...ඒ එයාගේ අනන්‍යතාවය....

ඉතිං කැවුම් හදන්න ගත්තම මමත් ඉතිං බංකුවක් ලං කරන් ලඟින් ඉඳ ගන්නවා...මාත් එක්ක මොනා හරි කියවනවා ඉඳ හිට..වැඩ කරද්දි කතා නැ...මැෂිමක් වගේ.....

ගෙදර කැවුම් හදන කොට පලාතම සුවඳයි...හැම ගේකම එහෙමයි....ඒ කාලේ පුදුම සුන්දරයි අදට වඩා..ඇත්තටම අද ඉස්සර වගේ නැ හැම දේම වෙනස් වෙලා...

ඉතිං #කොල්ලැම්මා ආච්චි දවසක් අපෙ ගෙදර ඉන්න එකට මම ආසයි....එයා ලඟ නිදා ගන්න හිතුන වාර අන්නතයි...එයා ලඟින් එන්නේ අමුතු සුවඳක්..කරුණාවේ සුවඳද මංදා....ඊළඟ දවසෙත් උදේම එයා වැඩ පටන් ගන්නවා...එදාට තමා කොන්ඩ කැවුම් හදලා...දොදොල් හදන්නේ....දොදොල් හැදිල්ල තමා මම ආසම..ඒත් දුකම මාව ඒ වැඩේට ගන්නැ....අයියාලව තමා ගන්නේ දොදොල් හැදි ගාන්න ගන්නේ...මට කියලා කර ගන්නේ මුං කැවුම් පිටි ගුලිය ඒ හැඩේට කපා ගන්න එක...ආසාවෙන් කියන හැම දේමත් කරනවා..

#කොල්ලැම්මා ආච්චිව මතක් වුණා මමත් කොහොම හරි මෙදා සැරේ පුළුවන් විදිහට කැවිලි ටිකක් හදනවා....ඉස්සර නම් කාටම හරි කියලා හදා ගත්තා..නැත්නම් කඩෙන්....දරුවන්ටත් ඒ අත්දැකීම විඳින්න දෙන්න ඕන කියලා හිතුනා..😊...මට හොඳම අවුරුද්ද මේක වේවි....!

#මල්