කොටුවට ගිහින් නුවර යන ඉන්ටසිටි කෝච්චියේ නැග්ගේ හිතේ කොතැනක හරි බරක් තියාගෙන..ඒ බර හැමදාටම රිදුණ එකක්...මම හැමදාම බලන් ඉන්නේ ඒ බර බිම තියලා නිදහස් හුස්මක් දෙන්න අහසට...
මම මට අදාල නොම්බරය හිමි තැන ඉඳ ගත්තා...පුංචි කාලේ ඉඳන්ම මම ආස බස් එකේ ගියත් ජනේලයක් ලඟ යන්න....කොහොම හරි අඬලා ඒ තැන මම ගන්නවා.....ජනේලයක් ලඟ කියන්නේ ගොඩක් ඈතට යන්න පුළුවන් තැනක්...හිතන්න පුළුවන් තැනක්....මගේ කවි පොත පිරෙන තැනක්....
ඒ මොහොත මම ටික ටික ගෙවුණ හැමදේම මතක් කල එකම මොහොතක්.....මම ඉඳන් හිටපු තැනම අනික් ආසනයේ කවුරු හරි ඇවිත් ඉඳ ගත්තා....මම චුට්ටක් ඔළුව හරවලා බැලුවා....මම බලනවා දැක්කම ඔහුත් මගේ දිහා බලලා හිනා වුණා...අවුරුදු 35ක විතර ප්‍රිය මනාප මහත්මයෙක්....මමත් පෙරලා හිනා වෙලා එළියේ ඈතට ඇස් යැව්වා....
ඊළඟ මොහොතේ කෝච්චිය හෙමින් ගමන් ඇරඹුවා....ඉස්සෙල්ලාම ඔහු මට මුණ ගැහුණ දවස අද..ඒත් මේ කෝච්චියේදිම...මට ඉස්සරහින් ඉඳගෙන මා දිහා බලන් හිටපු ඔහු මුණ ගැසුණ මේ හැම දවසකම මම මේ කෝච්චියේම නුවර යනවා...ආපහු දවල් කෝච්චියේම එනවා...ඔහු මුණ ගැසුන දා ඉඳලාම අපි විනෝදට වගේ ඒ දවසට මෙහෙම ගියා.....ඔහු මාව දාලා ගිය දවසේ ඉඳලාම අද වෙනකල් මම මෙහෙම යනවා...තේරුමක් නැ වගේ දැනුනාට ඔහු ඉඳිවි කියලා බලාපොරොත්තුවෙන්...ඇයි එහෙම කලේ කියලා එක සැරයක් අහන්න....උත්තරයක් දුන්නත් නැතත්...
මම පියවි සිහියට ආවේ මගේ ලඟ හිටපු මනුස්සයා මට කතා කරද්දි...
"ටිකට් එක ඉල්ලනවා"
"අහ්..ඉන්න"
මම හිනා වුණා...ස්තූතියි කියන්න
එසැනින් මට ඕන වුණේ ආපහු මගේ මනෝ ලෝකෙට පිස්සුවෙන් වගේ යන්න...
ගෙදරට හොරෙන් ආදරේ කරපු...හොඳම යාළුවා විතරක්ම දැනන් හිටපු ඒ ආදරෙට අදටත් මම ආදරෙයි ....
"ගෙදරට කියමු"
කියපු හැම වෙලාවෙම එයා කිවේ
"දැන්ම එපා"
ඒ හැම පාරම මම හිත හදා ගත්තතේ
"මොනාම හරි හේතුවක් ඇති"
කියලා හිතලා.....අපි වෙන් වෙලා...නැ ..එයා මාව දාලා ගිහින් හරියටම අවුරුද්දයි...මේ වෙනකල් කිසිම ආරංචියක් නැතිව...මම මට පුළුවන් විදිහට හොයා බැලුවා..එයාට කිසිම අගෞරවයක් නොවෙන විදිහට.....මම අපි මුණ ගැහුණ හැම තැනකම රැකගෙන හිටියා..එයා කවදාවත් ඒ තැන් වලට ආවේ නැ..අඩුම ගානේ වෙන කවුරු හරි එක්කවත්...
අන්තිමට මුණ ගැහුණ දවසේ අපි ගොඩක් හිනා වුණා..කතා කලා....අන්තිමට වෙන් වෙලා යද්දි කිසි කලබලයක් නැතිව නලලේ තිබ්බ හාදුව තාමත් හීතලට දැනෙනවා ....
දන්නවා නම් දමා යන වග
යන්න දෙන්නැ ඇත්තමයි
මා සන්තකව තිබු එකම වත්කම
නුඹම පමණයි පෙර දිනේ
රිදෙන බව මේ හැටිම
දැන උන්න නම්
බැඳෙන් නැ මම
බිඳෙන බැඳුමක
නුඹේ ලඟින් හිඳ
සුසුම් ස්වරයක
බැඳි වෙහෙසව ලතැවෙමි
එන්න හිතුනොත් එන්න ආයිම
තාම මේ හිත නුඹටමයි....
*** *** *** ***
"දුකින්ද"..?
තිගැස්සුනා ඒ කට හඬට...
