Friday, May 18, 2018

දරුවෝ ඇති අම්මාලා....

කසාද බැන්ඳට පස්සේ එකම හීනේ තමා දරුවෙක්....පෙරුම් පුරලා පුරලා දරු හීනේ හැබැ කර ගන්නවා....අම්මලා තාත්තලා ඉරයි හඳයි වගේ පායලා දරුවන්ගේ ලෝකේ පුළුවන් විදිහට උපරිමෙන් එළිය කරනවා...දරුවා තනියෙන් කෙලින් හිට ගන්න කල්ම පුදුමාකාර ශක්තියක්⁣ වෙලා පුදුම කැප කිරීම් කරලා දරුවෝ හදනවා....

ඔය සේරමත් හරි දරුවාව පුදුම සටනක් කරලා ඉස්කෝලේකටත් දා ගන්නවා...එතැන ඉඳලා අම්මලාට ගැලවීමක් නැ...


ඊයේ චූටි කියනවා...

"අම්මි රෙජිස්ටරේ පිලිවෙලට අම්මලා කීප දෙනෙක්ව තෝර ගත්තා පංති සුද්ද කරන්න..මගේ නම තියෙන්නේ පස් වෙනියට..ඉතිං අම්මිටත් හෙට එන්න වෙනවා අම්මි"

කෙල්ල කීවේ දුකින්...මොකද එයා දන්නවා මම මේ ටිකේම අතේ අමාරුවක් හංදා අත බැන්ඩේජ් කරාන ඉන්නවා කියලා...කෙල්ලගේ හිත රිදවන්න බැරි නිසා ..

"හරි පැටියෝ මම එන්නම්" 😊😊😊

ඉතිං මම ගෙදර ඇවිත් දස අතේ කල්පනා කලා මොකද කරන්නේ...නොගියොත් ලෙඩක්...දරුවා අපහසුතාවයට පත් වෙනවා..මම ඉතිං එයාට කතා කරලා නාහෙන් ඇඬුවා...

"නොයා බෑ අනේ...ප්‍රශ්නයක් වෙයි..දන් නැද්ද ගුරුවරු..දහසක් දේ කියයි..

එයා ඉතිං අහන් ඉඳලා..

"හ්ම්.. වෙන කරන්න දෙයක් නෑනේ ..අත බැන්ඩේජ් කරන් යන්න" සහනයක් ගන්න පුළුවන් වෙයි"

අැත්තටම මමත් හිතුවා ඒක පිලිසරණක් වෙයි කියලා...


මම ඉතිං අද (ඒ කියන්නේ 2018 මැයි 18 වෙනිදා) ඉස්කෝලේ අරින වෙලාවට ගියා...එන්න කියපු අම්මලා හය දෙනාගෙන් අපි හතර දෙනයි ඇවිත් හිටියේ..අනික් පංති වලත් අම්මලා හිටියා ටීචර්ස්ලා ඇවිත් අපිට ඕඩර් එක දුන්නා..

"මේවා ප්‍රිංසිපල් මැඩම්ගේ නියෝග...මේ හතර වටේට බිත්ති  වල මේ ලමයිගේ අඩි පාරවල්..ඒවා සේරම සෝදලා මැදලා දාන්න ඕන..පංතිය අතු ගාලා මොප් කරන්න ඕන"

😞😞😞

"දෙයියනේ මගේ අත"

මොනා කරන්නද අපි සේරම වැඩ කලා...මමත් තනි අතින් වැඩ කලා..කොඳු රිදෙනවා..ඇඬෙන සයිස් මට නම්..ඒත් අපි බඩු හොයා ගෙන වැඩ කලා...

"ඉක්මන් කරන්න අපි යන්න ඕන..වැස්සක් එනවා"

ඒ ටීචර් කෙනෙක්...
දෙයියනේ අපි වහල්ලුද මේ...

"දරුවෝ හදලා අපි මේ හැටිම දුක් විඳිනවා"

ඒ අම්මා කෙනෙක්....මට අැස් වලට කඳුළු ආවා..ඒත් අපි වැඩ ඉවර කලා...ඒ අපේ දරුවෝ වෙනුවෙන්...
හැමදාම එන අම්මලා ටික...දරුවෝ 45ක් ඉන්න පංතියක අම්මලා හතර දෙනෙක් විතරක් වැඩ...මුළු ඉස්කෝලේම එහෙමයි..

මම එළියට  ආවේ කළකිරීමෙන්...අවුරුද්දට දීපු සති දෙකේ නිවාඩුව ඉවර වෙද්දි පංතිය සුද්ද කරන්න එන්න කිවම ඒ ගියෙත් මම විතරමයි...

මැඩම් තනිකරම හිට්ලර්වරියක්...අම්මලාව මෙහෙකාර සේවයේ යොදවන දරුණු චරිතයක්...පලිගැනිම් අකුරටම කරන්නියක්....කටක් අැරලා මොකුත් කියන්න බැරි දරුවා නිසා...ඒත් මම ඉස්කෝලෙන් එළියට ආවේ අදාල ඉහල තැන් වලට දන්වන බවට හිතින් සපත කරන්...

තමුන්ගේ මානසික ප්‍රශ්න අම්මලා හා දරුවන්ගේ පිට යවන මෙවන් ගුරුවරු මොකටද...ඉස්සර අපේ ගුරුවරු කොච්චර හොඳද...අම්මලා නම් වැඩට ආව වගක් මතක නැ..එක්කෝ අපි කලා..නැත්නම් කාට හරි කරන්න බාර දෙනවා...අනේ මංදා මෙහෙව් කාලෙක මෙහෙව් ගුරුවරු අරහන්...අහෝ...



#මල්


2 comments:

ආදරේ කියන්නේ තරමක ආත්මාර්ථය කැටි කර ගත්ත හැඟිමක්... මගේ විතරමයි කියන හැඟිම නිරායාසයෙන්ම හිතට එන... ඔව්.. මට ඔයාව මුණ ගැහුණ දවසේ ඉඳලා මම හීන...