නිහඬ මතක

මතකද එදා.
නුඹ මාව ඇරලාපු
ඈත් කොනක පාළු තැනක
කාටත් හොරෙන් නුඹ
හෙමි හෙමින්
ඉකි බින්ද හැටි..
එදා..
මම අඬද්දි
මගේ හිස පිරි මැද
සිප වැලඳ
පපුවට තුරුළු කර
මා සනසාපු නුඹ
ඉකිලද්දි තනිව
බලන් උන්න මමත් ඔහේ
කඳුළකුත් වැටෙද්දි
මට නුඹව අල්ලන්නත් බැරි
නුඹටත් ඉහළින් තැනකඉඳ ...
අනේ එපා..
තනියම අඬන්න
මම නෑ කියලා තවත්...
කියන්න
ආයෙත් අපි හමු වෙනවා නේද
අපි පොරොන්දු වුණ විදිහට
ඔයා ඇවිත් ඇහැරනකල්
මම ඉන්නවා නිදා ගෙනම
එනවා නේද මතක ඇතුව
කොච්චර කල් ගියත් මොකද
ආයෙත් අපි හමු වෙනවා නේද..
අනේ එපා
තරහා වෙලා ඔහොම ඉන්න
ආවාට මම මෙහෙම ගමන්
මේ මං දැන් අඬද්දි
ඔයා ලඟත් නැති වෙලාවේ
හිස පිරි මැද සනසවන්න..