හීන වලම සැරි සරන්න ඇත්නම් කියලා හිතෙන වාර කොයි තරම් ද....ඒක අපි හැමෝටම පොදු දෙයක්..තමා ආදරේ කරන කෙනෙක්ගේ ජීවිතේට අත පොවන්න බැරි තරම් දුරක ජීවත් වෙනවා කියන්නේ කොයි තරම් විඳවීමක්ද.....හීන වල රැඳවිලා ඉන්න අපි කවුරුත් ආසා එකයි..
⛅☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️☁️
අැහැරෙන් නැති නින්දක...එකම හීනෙක සැරි සරන්න තියෙනවා නම් කියලා ඇත්තටම හිතුනේ අපේ හීන එකින් එක බිමට වැටෙද්දි..ඒවා අහුලලා ආයෙත් හීන වලම ගැට ගහන්න පුළුවන් විදිහක් අපි දෙන්නම දන්නේ නෑ....
හමු වීම් වෙන්වීම් ජිවිත වලට උරුම දේවල් ඒවා ආදරෙන් බාර ගන්න පුළුවන් තරම් හිත් අපිට තියෙනවා.... එකම හිතක් තියෙනවා....කොයි තරම් ඈතට යන්න වුණත් දරා ගන්න පුළුවන් සංවේදිම තැනක අපි දෙන්නම ඉන්නවා...ඒ අපිට අපේ ආදරේ හැඟෙන දැනෙන තරමටම...
මේ ඇස් වලින් එකමෙක කඳුළක්වත් වට්ටන්න එපා කියලා කියන කොට මම හිතුවේම ඒ ඇයි කියලා....
"කඳුළු වට්ටලා මේ ඇස් වල තියෙන එළිය නැති කර ගන්න එපා...එහෙම වුණෝතින් මට ජීවත් වෙන තුරාවටම අඳුරක ජීවත් වෙන්න වෙයි"
ඉතිං මම ආයාසයෙන් හංගන කඳුළු වල මම දරා ගන්නේ අමාරුවෙන් ....ඒත් වැස්සක් වගේ එක පාරටම කඩාගෙන වැටෙන බව විතරක් මම දන්නවා...අන්න එදාට මට සමාවෙන්න...
වසන්තය මගේ ඇස් ඉස්සරහට හරි ඉක්මනට ඇවිත් ඇහිපිය හෙලන ඇසිල්ලෙන් මගෙන් ඈතට යද්දි..මම ගිම්හානයටත් පෙම් බඳින්න ගත්තා...
පිපිලා පරවෙලා වැටෙන මලක් වගේ මගේ හිතත් කඩාගෙන වැටෙන බව දැනෙන්නේ මට විතරමයි.....ඒ දුක මට විතරමයි.....
හිනා වෙන්න උත්සහ ගන්නම් වස්සානෙට පස්සේ පිපෙන්න වෙර දරන මලක් වගේ...ඒක බාර වෙන්නේ හෙට දවසට....
ආදරණීය මල්...
No comments:
Post a Comment