Saturday, November 10, 2018

සමහර වෙලාවට ලාම ලා අඳුරක ඉන්න මම ආසයි...තනියම..ඔහේ සිතිවිලි වලට යන්න අරින්න ඕනම තැනකට සීමා මායිම් නැතිව..ඉමක් කොනක් නැතිව සිතිවිලි විසුරවන්න ආසයි...ඒක හුදෙකලාවක්....හීතලම දැනෙන වැස්ස වෙලාවක එහෙම ඉන්න එක හරිම නිදහස් හැඟිමක්...

මං වැඩියෙන්ම ආස තැනකට ආදරේම කරන තැනකට මගේ හිත හෙමින් ගිහින් තියන්න...වරුවක් වුණත් ඒ හැඟිම් එක්ක ඉන්න...හිතට හරි නිදහසක් දැනෙනවා.....

අර ඉහලම නිල් අහසේ රවුමක් ගිහින් එන්න...කුරුල්ලෙක් වගේ...ආස නැද්ද එහෙම...???

ඒ මොහොත විඳින්න ඕන....හිත හීතලම වෙන හැඟිම් විඳ ගන්න....හිතින් දොඩමලු වෙන්න....ටක්..ටක් හඬින් වැටෙන වැස්සේ සද්දේ විතරක්ම අහන් ඉන්න...මට මේ ලෝකේ වැඩියෙන්ම පහසු උර හිසට හිතින් හේත්තු වෙලා ඉන්න....උණුසුම් කෝපි කෝප්පයක් තිබුණා නම් ඒ සිතිවිලි තවත් නැවුම් වෙනවා....ඇස් දෙක පියාගෙන ඒ දුර ගමන යන්න පුළුවන් .....නිදහසේ..සැහැල්ලුවෙන් ...

#ආදරණීය_මල්

No comments:

Post a Comment

ආදරේ කියන්නේ තරමක ආත්මාර්ථය කැටි කර ගත්ත හැඟිමක්... මගේ විතරමයි කියන හැඟිම නිරායාසයෙන්ම හිතට එන... ඔව්.. මට ඔයාව මුණ ගැහුණ දවසේ ඉඳලා මම හීන...