Thursday, March 30, 2017

තනි ගමන් තනියම...


හිත රිදෙනා තරමට
අඬන්න අවසර නැති කලක
ඉතිං මොටදැයි කඳුළු
ඇසේ කඳුළුට වඩා
හිතේ කඳුළු බර වැඩි
ආයෙමත් කියන්නැ....
ඉඳ හිටක වෙලාවක
තනියෙමත් හිනාවෙන
උණුසුමට ලංවෙන්න
නුඹ ලඟට ආවාම
හූල්ලා නුඹ හැරෙද්දි වෙනතකට
පපුව කඩන් වැටෙන වග
ආයෙමත් කියන් නැ....
එදා නුඹ හිත ඉඩක් නෑරම
මට දුන්න
අහුරලා වග දැනුනාම
නෝක්කාඩු වලින් කිම
තැවි තැවි පිච්චෙන තරම
දන්නෙම මං තමයි...
ජීවිතේ අවසන් මොහොත
නුඹෙ පපුවට  වාරුවෙන්
ගත වෙන්න
පතපු හැම පැතුමම
සුන් වෙලා
ඉතිං තරහක් නැ
ආදරේ එහෙමමයි
ඉතිං මං නැතිවාට
තනියකුත් නැ නේද
හිත දරන් දුක් කන්ද
යන්න අවසරද මට
නොඑනා ගමනට ඉතිං...


1 comment:

ආදරේ කියන්නේ තරමක ආත්මාර්ථය කැටි කර ගත්ත හැඟිමක්... මගේ විතරමයි කියන හැඟිම නිරායාසයෙන්ම හිතට එන... ඔව්.. මට ඔයාව මුණ ගැහුණ දවසේ ඉඳලා මම හීන...